Konular kişilerin pratik yaşamlarında karşılaştıkları gerçek durumlardır. Bunların aşılması için “yol arkadaşlığı” yapmaya “koçluk” diyoruz.

Çoğu kişi sadece “istiyor”. Ulaştığında ne yapacağını bilmiyor. İnsanın içindeki (belki de) ilk duygu istemektir. Herhangi bir şeyi “istersek” yaparız. Devamında neler olacağını ise geçmiş deneyimlerimize bağlı reflekslere bırakırız genelde. Reflekslere bıraktıysak, sonuçlara kızmamız (ya da sevinmemiz) doğru olur mu? “Ulaştığımızda” ne yapacağımıza dair önceden çalışmak en akıllıcası.

Bir tabloya bakmayı bilemeyen, bir kitaba nasıl bakabilir. Bir kitabı “okuyamayan”, bir tabloyu nasıl okuyabilir. Doğrusu, tüm sistemlerimizi eşgüdümle çalıştırabilmeliyiz. Ve sistemler arası ilişkilere dair biraz kafa yormalıyız.

En güçlü motivasyon kaynağı “başlamaktır”. Başlayın, enerjinizin yüksekliğine şaşırın.

[Konular kişilerin pratik yaşamlarında karşılaştıkları gerçek durumlardır. Bunların aşılması için “yol arkadaşlığı” yapmaya koçluk diyoruz.]